*English version below
Een ode aan de hoofdstad, een meesterwerk van de makers
Over sommige samenwerkingen hoef je niet na te denken, die gebeuren. Zoals die tussen productiehuis OOTRR (Out Of The Rat Race) en Gravity Media (EMG) voor de officiële viering van 750 jaar Amsterdam. Op 27 oktober vormde het Museumplein het kloppend hart van een muzikale liveshow waarin stad, muziek en televisie – live én in de huiskamers – in elkaar overvloeiden. Een complex project dat de lat van live televisie hoger heeft gelegd.
Een jaar vol festiviteiten bereikte op 27 oktober – de officiële verjaardag van Amsterdam – zijn hoogtepunt. In aanwezigheid van koning Willem-Alexander, koningin Máxima en prinses Amalia sloot een weergaloze muzikale liveshow het jubileumjaar af. Wat aanvankelijk was bedoeld als een grootse productie in de Johan Cruijff ArenA groeide noodgedwongen uit tot een nóg ambitieuzer plan. “Door de Champions League en de Amsterdam Marathon bleken zowel de ArenA als het Olympisch Stadion niet beschikbaar”, vertelt Jessica Stam, producent en managing partner van OOTRR. Ze verhuisden daarop naar het hart van de stad. “We bouwden op het Museumplein letterlijk from scratch een ‘Ziggo Dome van tentdoek’. Samen met alle andere opnames was het een enorme logistieke en technische operatie in een omgeving en onder omstandigheden die daar allesbehalve op ingericht waren. Dat maakte het ingewikkeld, maar ook bijzonder.”
Is dit live?
Voor wie het gemist heeft (terugkijken is alleen vakmatig al een tip): in die tent op het Museumplein vond een muzikaal eerbetoon aan Amsterdam plaats. De live optredens in de tent werden op ingenieuze wijze verweven met vooraf opgenomen acts op iconische locaties verspreid door de stad, zoals de A’DAM Toren, de Nieuwe Kerk, de Sloterplas en het Olympisch Stadion. Daarnaast vertelden bekende Nederlanders uit alle windstreken – van de Friese Foppe de Haan tot de Limburgse Chantal Janzen – in speciale postcards over hun band met de hoofdstad.
Daarmee werd niet alleen duidelijk dat dit geen Amsterdams feestje was, maar een nationaal eerbetoon, maar ook dat de producent niet over één nacht ijs ging. De beelden werden in post op Amsterdamse gebouwen geprojecteerd. “Net als bij The Passion wilden we de suggestie wekken alsof alles live gebeurde”, legt Stam uit. “De kijker moest zich afvragen: is dit nú, of eerder opgenomen? Daarom hebben we alle opnames ‘s avonds in het donker gedraaid. Dronebeelden boven de stad lieten zien dat heel Amsterdam ‘aan’ stond, met het Museumplein als stralend middelpunt van de festiviteiten.” Het resultaat: een visueel rijk programma dat, zoals Stam trots zegt, “de Eurovisie-standaard heeft gehaald – misschien zelfs overstegen. Dit hebben we nog nooit eerder gedaan, we hebben echt een stap gemaakt in wat voor moois je kunt maken.”
Kan niet bestaat niet
Stam vond het belangrijk dat de show niet alleen voor televisie werd gemaakt. “We hadden 2.500 mensen in de tent en die moesten het gevoel hebben dat ze bij een liveshow stonden, niet bij een tv-registratie. Dus we hebben daar een grote band neergezet met strijkers, blazers en dansers. Het moest in de zaal net zo magisch zijn als op televisie.” Die dubbele ambitie – live én televisie op topniveau – maakte de productie extra uitdagend. Alles moest kloppen: de timing, belichting, audio, het ritme. Dat lukt alleen met de juiste mensen op de juiste plek. “En dan bel je Gijs”, zegt Stam stellig. Aan de facilitaire kant stond Gravity Media aan het roer, onder leiding van Gijs Vos, manager operations. “De kunst was om het creatieve plan van OOTRR technisch mogelijk te maken, zonder in te leveren op kwaliteit”, vertelt Vos. Stam: “Ik werk al bijna twintig jaar met Gijs. Ons eerste gezamenlijke project was Serious Request in Den Haag. Sindsdien hebben we samen tientallen producties gedaan: Noorderslag, Sail, de opening van het Rijksmuseum, het Eurovisie Songfestival. Eigenlijk doen we alles wat we voor televisie maken samen met Gravity Media. Omdat het werkt. Omdat Gijs gewoon ongelooflijk goed is. We zijn op elkaar ingespeeld. Hij weet wat ik bedoel, ik weet wat ik aan hem heb. Als hij zegt dat iets niet kan, dan weet ik dat het inderdaad onmogelijk is. Die duidelijkheid is goud waard.” Vos vult aan: “We hebben hetzelfde doel: het hoogst haalbare neerzetten. Als iets niet lukt, dan pas omdat we alles hebben uitgeprobeerd.” Hij is sinds tweeënhalf jaar als manager operations verantwoordelijk voor de operatie bij Gravity Media, maar vindt het belangrijk zelf ook af en toe nog steeds op de vloer te staan. “Ik doe bijvoorbeeld projecten als we iemand te kort komen of stap in als er zo’n groot project als dit voor OOTRR langskomt. Want op locatie met niks beginnen en na twee dagen met een hele ploeg iets moois te hebben neergezet, dat blijft het leukst om te doen.”
Teamwork
Voor Vos is de sleutel tot succes eenvoudig: de juiste mensen. “We hebben veel vaste krachten, maar we kijken per project wie waar het best tot zijn recht komt.” Stam: “De club mensen Gravity Media waarmee ik de afgelopen maanden heb gewerkt, was heerlijk. Een deel van hen heb ik zien opgroeien, die heb ik bij wijze van spreken kabels zien sjouwen, en die zag ik nu echt heel toffe dingen doen. Het mooie was ook: ik heb geen gemopper gehoord. Zelfs toen we tot drie uur ’s nachts in de metro bij het Centraal Station draaiden, stond iedereen er met een glimlach.” Vos zag hetzelfde enthousiasme toen hij bij opnames in het Rijksmuseum was. “Iedereen liep met een grote smile rond. Bij een groot traject met veel draaidagen is het een uitdaging om er één ploeg op te krijgen, terwijl het van toegevoegde waarde is als de mensen een band met de regisseur opbouwen. Dat was met dit project geen probleem. Het team dat het nu heeft gedaan, vond het fantastisch om te doen. Als ik iemand wilde ontzien omdat ze die ochtend al een ander project hadden, dan kreeg ik te horen: ik doe het erbij, dit pak je me niet af. De ploeg was een mix van ervaren rotten en jonge talenten die de kans kregen zich te bewijzen. Die combinatie werkt.”
Alles vanuit de wagen
“De grootste technische uitdaging was dat we het anders aanpakten dan gebruikelijk”, geeft Vos aan. “Normaal gesproken loopt ‘live’ en ‘opgenomen’ gescheiden van elkaar. In dit geval niet. Alles werd vanuit de regiewagen centraal aangestuurd, ook wat er in de zaal gebeurde. Dat is niet per se nieuw, maar dat tijdcodes voor licht, geluid, schermen – alles! – uit de regiewagen komen zodat de liveshow en de instarts tot op de milliseconde synchroon liepen, was anders dan wat mensen gewend waren.” Daarnaast zette Gravity Media ook de Ronin 4D in, terwijl je die in principe niet live kan shaden en hij dus voor een liveshow eigenlijk niet altijd het meest geschikt is. Vos: “We kunnen die nu wel gelijk krijgen met de andere camera’s door een beeldtechnicus ter plekke verantwoordelijk te maken voor de colorgrading van die enkele camera. Dat vereist specialisme, dus daar stond een van onze ervaren mensen op. Dit zijn dingen die wij doen die Jessica niet eens weet. Of wil weten.” Stam: “Als het werkt en mooi is, is het goed.” Maar de grootste uitdagingen waren niet de apparatuur, innovatieve oplossingen of het team, dat waren de locaties en het weer. Opnames vonden plaats op plekken die niet op een televisieopname waren ingericht. “We hebben op daken gestaan waar alles via een trapgat een voor een omhoog moest worden getild”, vertelt Stam. “We draaiden op de Nieuwe Kerk tijdens code oranje. Terwijl de wind knoerthard loeide, stonden cameramensen met krukjes bij het hoofd van Edsilia Rombley om het geluid te dempen. Bizar, maar het zag er fantastisch uit.” Ook de opname op de Sloterplas was een avontuur. “We hadden een ponton midden op het water, in de volle wind en camera’s op boten eromheen. Het was spannend, maar bloedmooi.” Het weer werkte gelukkig ook mee op cruciale momenten. “In het Olympisch Stadion stond een vleugel van tonnen voor Wibi Soerjadi midden op de stip. Het móést droog blijven. Dat lukte precies. Soms heb je dat geluk.”
Twee jubilarissen
Toevalligerwijs viel de Nationale Viering precies samen met het vijfjarig bestaan van OOTRR. “Op 27 oktober 2020 deden we ons allereerste project: het Concert van Hoop”, vertelt Stam. “Mijn collega Henkjan (Oosterink, red.) had bedacht dat we in coronatijd, toen heel evenementenland stillag, wel met vijftig man in een leeg Ahoy konden staan. We waren toen in gesprek met de EO en zij vroegen: met welk bedrijf zitten we eigenlijk om tafel? We hadden nog geen bedrijf, er waren alleen een paar oriënterende gesprekken geweest over een eventuele samenwerking. Ik zat op dat moment nog midden in het Songfestival en toen moesten we opeens een bedrijf oprichten. Ik kende Henkjan, maar Maarten (Hogenhuis, red.) was meer een contact van Henkjan.” Het bracht hun ‘oriënterende gesprekken’ in een stroomversnelling: ze richtten met z’n drieën Out Of The Rat Race op. “En toen hadden we ineens een uitzending met 1,3 miljoen kijkers. Daarna mochten we – ook met EMG – Jochem in de wolken doen en Kerstduetten. Dat is zo’n project waar eigenlijk nooit geld voor is, maar waarvan we elke keer weer denken: wel tof om te doen. Dan gaan we toch weer samen nadenken hoe we met zo min mogelijk geld toch iets moois kunnen maken.” Gijs: “Bij deze projecten moet je soms met creatieve oplossingen te komen om binnen de beschikbare budgetten te blijven. Dat je af en toe toch zulke dingen kunt doen met elkaar maakt ons werk juist leuk.” Dat een productiehuis dat ‘pas’ vijf jaar bestaat nu zo’n prestigeproject in handen heeft gekregen, is bewonderenswaardig. Stam: “Het is natuurlijk niet zo dat we hiervoor niets hebben gedaan, maar ik ben er wel echt heel trots op dat we in vijf jaar tijd dit soort projecten mogen doen. Dit is een monument voor iedereen die eraan heeft gewerkt. Ik zeg ook tegen mijn kinderen: luister, als er over vijftig jaar weer een jubileum is, dan ben ik er niet meer, maar dan is het wel heel tof dat wij deze editie hebben gedaan.” Alhoewel… Stam: “Wij hebben nu de productie van vijftig jaar geleden in de Beurs van Berlage gekeken en dachten: Jezus, wat waren ze daar aan het doen? Waarschijnlijk denken ze dat over vijftig jaar ook over ons, maar dat is dan. Nu, op dit moment, hebben wij er samen iets geweldigs van gemaakt.”
5 jaar OOTRR & Gravity Media
- Concert van Hoop: 2020-2021
- Jochem in de wolken 2022-2023
- Concert for Change: 2022
- Concert op de Amstel: 2022-2023
- 10 jaar Koningsdag Rotterdam: 2023
- Grand Opening Paleis ’t Loo: 2023
- Koningsdag Emmen: 2024
- De Nationale Kerstboom: 2024
- Kerstduetten, 1x Dordrecht, 2x Loenen ad Vecht
Foto’s: Hans Duran, Bart Heemskerk en Luchtfilm Producties
Broadcast Magazine artikel
ENGLISH VERSION BELOW
An ode to the capital, a tour de force by the makers
Some collaborations do not need much thinking, they just happen. That was the case with the partnership between production house OOTRR, Out Of The Rat Race, and Gravity Media, EMG, for the official celebration of 750 years of Amsterdam. On 27 October, Museumplein became the beating heart of a musical live show in which city, music and television flowed together, live on site and in living rooms. A complex project that raised the bar for live television.
A year of festivities reached its peak on 27 October, the official birthday of Amsterdam. In the presence of King Willem Alexander, Queen Máxima and Princess Amalia, a spectacular musical live show closed the jubilee year. What was first conceived as a grand production in the Johan Cruijff ArenA had to grow into an even more ambitious plan. “Because of the Champions League and the Amsterdam Marathon, both the ArenA and the Olympic Stadium were unavailable,” says Jessica Stam, producer and managing partner at OOTRR. They moved to the heart of the city. “At Museumplein we literally built a Ziggo Dome made of tent cloth from scratch. Together with all the other shoots it became a huge logistical and technical operation in an environment and under conditions that were not designed for it. That made it complicated, but also special.”
Is this live?
For anyone who missed it, and from a professional point of view it is well worth watching back, the tent at Museumplein hosted a musical tribute to Amsterdam. The live performances in the tent were ingeniously interwoven with pre recorded acts at iconic locations around the city, such as the A’DAM Tower, the Nieuwe Kerk, the Sloterplas and the Olympic Stadium. Well known Dutch personalities from all regions, from Frisian coach Foppe de Haan to Limburg presenter Chantal Janzen, told in special postcards about their connection to the capital. That made two things clear. This was not just an Amsterdam party, it was a national tribute. It also showed the producer’s meticulous approach. The images were projected in post on Amsterdam buildings. “Just like The Passion, we wanted to suggest that everything was happening live,” Stam explains. “The viewer had to wonder, is this happening now, or was it recorded earlier? That is why we filmed everything in the evening, in the dark. Drone images above the city showed that all of Amsterdam was switched on, with Museumplein as the radiant center of the festivities.” The result was a visually rich program that, as Stam says with pride, “reached the Eurovision standard, maybe even surpassed it. We had never done this before, we really took a step forward in what beautiful things you can make.”
There is no such thing as cannot
Stam felt it was important that the show was not made for television alone. “We had 2,500 people in the tent and they needed to feel they were at a live show, not at a television recording. So we put a large band on stage with strings, brass and dancers. It had to be just as magical in the venue as it was on television.” That double ambition, live and television at the highest level, made the production extra challenging. Everything had to be right, timing, lighting, audio, rhythm. That only works with the right people in the right place. “And then you call Gijs,” Stam says firmly. On the facilities side, Gravity Media took the lead, under the direction of Gijs Vos, manager operations. “The challenge was to make OOTRR’s creative plan technically possible without compromising on quality,” Vos explains. Stam: “I have been working with Gijs for almost twenty years. Our first project together was Serious Request in The Hague. Since then we have done dozens of productions together, Noorderslag, Sail, the opening of the Rijksmuseum, the Eurovision Song Contest. In fact, we do everything we make for television together with Gravity Media. Because it works. Because Gijs is incredibly good. We are tuned to each other. He knows what I mean, I know what I can expect from him. If he says something cannot be done, I know it is truly impossible. That clarity is worth gold.” Vos adds, “We share the same goal, deliver the highest achievable. If something does not work, it is only after we have tried everything.” He has been responsible for operations at Gravity Media for two and a half years, but he finds it important to be on the floor now and then. “I step in on projects if we are short of someone, or I join when a project as big as this one for OOTRR comes along. Starting on location with nothing and, two days later, having built something beautiful with a whole crew, that remains the most fun to do.”
Teamwork
For Vos, the key to success is simple, the right people. “We have many permanent staff members, but we look per project at who fits best where.” Stam: “The Gravity Media team I worked with in recent months was a joy. I have seen some of them grow up, I have, so to speak, seen them carry cables, and now I saw them do truly impressive things. The great thing was, I did not hear any grumbling. Even when we filmed in the metro at Central Station until three in the morning, everyone was there with a smile.” Vos saw the same enthusiasm when he was at the shoots in the Rijksmuseum. “Everyone walked around with a big smile. On a long trajectory with many shoot days it is a challenge to keep one crew on it, while it really helps when people build a bond with the director. That was no problem on this project. The team that did it now thought it was fantastic to do. If I wanted to give someone a break because they already had another project that morning, I would hear, I will do it as well, you are not taking this away from me. The crew was a mix of seasoned veterans and young talents who got the chance to prove themselves. That combination works.”
Everything from the truck
“The biggest technical challenge was that we approached it differently than usual,” says Vos. “Normally live and recorded run separately. This time they did not. Everything was centrally controlled from the production truck, including what happened in the venue. That is not new in itself, but having timecode for lighting, audio, screens, everything, originate from the truck so that the live show and the inserts were aligned to the millisecond, that was different from what people are used to.” Gravity Media also deployed the Ronin 4D, which in principle you cannot shade live and which therefore is not always ideal for a live show. Vos: “We can now match it to the other cameras by making a vision engineer on site responsible for color grading that single camera. That requires specialist skill, so we put one of our experienced people on it. These are the things we do that Jessica does not even know about. Or want to know.” Stam: “If it works and looks beautiful, it is good.” But the biggest challenges were not the equipment, the innovative solutions or the team. They were the locations and the weather. Filming took place at places that were not set up for television production. “We were on rooftops where everything had to be lifted up one by one through a stairwell,” says Stam. “We filmed in the Nieuwe Kerk during an orange weather alert. While the wind was howling, camera operators placed stools near Edsilia Rombley’s head to dampen the sound. Bizarre, but it looked fantastic.” The shoot at the Sloterplas was an adventure as well. “We had a pontoon in the middle of the water, in full wind, and cameras on boats around it. It was tense, but stunningly beautiful.” The weather also cooperated at crucial moments. “In the Olympic Stadium a grand piano weighing tons stood on the center spot for Wibi Soerjadi. It had to stay dry. That is exactly what happened. Sometimes you get lucky.”
Two anniversaries
By coincidence, the National Celebration fell exactly on OOTRR’s fifth anniversary. “On 27 October 2020 we did our very first project, the Concert of Hope,” Stam says. “My colleague Henkjan, Oosterink, had the idea that in the COVID period, with the event sector at a standstill, we could still be with fifty people in an empty Ahoy. We were in talks with EO and they asked, which company are we actually sitting down with. We did not have a company yet, there had only been a few exploratory conversations about a possible collaboration. I was still in the middle of the Song Contest and suddenly we had to set up a company. I knew Henkjan, but Maarten, Hogenhuis, was more a contact of Henkjan.” Those exploratory talks suddenly accelerated. The three of them founded Out Of The Rat Race. “And then we suddenly had a broadcast with 1.3 million viewers. After that we were allowed to do Jochem in de wolken and Kerstduetten, also with EMG. That is one of those projects for which there is never really enough money, but every time we think, it is too cool not to do. So we start thinking together again about how to make something beautiful with as little money as possible.” Gijs: “On these projects you sometimes have to come up with creative solutions to stay within the available budgets. Being able to do things like this together every now and then is what makes our work fun.” That a production house that is only five years old now handled such a prestige project is remarkable. Stam: “Of course it is not as if we had done nothing before this, but I am genuinely proud that we get to do projects like this after five years. This is a monument to everyone who worked on it. I also tell my children, listen, if there is another jubilee in fifty years, I will not be around, but it is very cool that we did this edition.” Although, Stam adds, “We watched the production from fifty years ago in the Beurs van Berlage and thought, good grief, what were they doing there. They will probably think the same about us in fifty years, but so be it. Right now, at this moment, we made something wonderful together.”
